Τι γιορτάζουμε αύριο 18/05/2022 εορτή της Μεσοπεντηκοστής ;
Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, αυτή. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστιανούς, που έχουν ένα στενότερο σύνδεσμο με την Εκκλησία μας, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της. Λίγοι είναι εκείνοι που εκκλησιάζονται κατ’ αύτη και οι περισσότεροι δεν υποπτεύονται καν, ότι την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής.
Και όμως κάποτε αυτή η εορτή ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού.
Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 στον ναό του αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντος ς΄ του Σοφού (11 Μαΐου 903).
Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτορας το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσε από το ιερό παλάτι για να μεταβεί στον ναό του αγίου Μωκίου. όπου θα ετελείτο η θεία λειτουργία.
Σε λίγο έφθανε η λιτανεία με επί κεφαλής τον πατριάρχη, και βασιλιάς και πατριάρχης εισέρχονταν επισήμως στον ναό. Η θεία λειτουργία ετελείτο με την συνήθη στις μεγάλες εορτές βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Μετά από αυτήν ο αυτοκράτορας παρέθετε πρόγευμα, στο οποίο παρεκάθητο και ο πατριάρχης. Και πάλι ο βασιλιάς υπό τις επευφημίες του πλήθους «Εις πολλούς και αγαθούς χρόνους ο Θεός αγάγοι την βασιλείαν υμών» και με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς επέστρεφε στο ιερό παλάτι.
ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΠΑΠOYΤΣΙΑ…
Ένας μαθητής συνάντησε το δάσκαλό του στο δρόμο και κατευθύνονται μαζί για το σχολείο.
Ξαφνικά είδαν στην άκρη τού δρόμου ένα ζευγάρι παλιά παπούτσια. Ήταν τού γέροντα πού δούλευε στο διπλανό χωράφι…
Ό μαθητής είπε στον δάσκαλό του:
-«Κύριε να τού κάνουμε πλάκα; Να κρύψουμε τα παπούτσια του για να δούμε το πρόσωπό του; Θα έχει πολύ γέλιο» !!!
Ό δάσκαλος τού απάντησε:
– «Δεν πρέπει να περνάμε καλά εις βάρος τού άλλου… Εσύ παιδί μου είσαι από εύπορη οικογένεια και μπορείς να δώσεις σέ αυτόν τον άνθρωπο λίγη χαρά! Θέλεις να βάλουμε από κοινού, κάποια χρήματα σέ κάθε παπούτσι και μετά κρυβόμαστε για να δούμε την αντίδρασή του»;
Αυτό έκαναν και κρύφτηκαν και περίμεναν…
Ό φτωχός γέροντας τελείωσε τη δουλειά του και πήγε για το παλτό και τα παπούτσια του. Έβαλε το παλτό του, έβαλε το πόδι του σέ ένα παπούτσι, αλλά ένιωσε κάτι μέσα, έσκυψε να δει τί ήταν και βρήκε χρήματα… έκπληκτος, αναρωτήθηκε τί είχε συμβεί! Γύρισε το κεφάλι του και δεν είδε κανέναν… Βάζοντας και το άλλο παπούτσι βρήκε και άλλα χρήματα!
Γονατίζει και με δάκρυα στα μάτια κοιτάζει ψηλά στον ουρανό και ευχαριστεί δυνατά… Μιλάει για την άρρωστη σύζυγό του και τα ορφανά εγγόνια του, πού δεν είχαν φαγητό και ρούχα, αλλά τώρα χάρη στο «άγνωστο χέρι» θα έχουν αρκετές μέρες φαγητό…
– «Θεέ μου σ’ ευχαριστώ!
Ένας Άντρας πήγε στον πατέρα του και του είπε:
Ένας Άντρας πήγε στον πατέρα του και του είπε:
" Πατέρα, δεν αντέχω άλλο τη γυναίκα μου, θέλω να τη σκοτώσω, αλλά φοβάμαι ότι θα με καταλάβουν. Μπορείς να με βοηθήσεις; "
Ο πατέρας απάντησε:
"Ναι, μπορώ, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα... Πρέπει να είσαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα υποψιαστεί ότι ήσουν εσύ αυτός που την σκότωσε.
Θα πρέπει να την προσέχεις, να είσαι ευγενικός, ευγνώμων, υπομονετικός, να την αγαπάς, να είσαι λιγότερο εγωιστής, να την ακούς.
Βλέπεις αυτό το δηλητήριο εδώ; Κάθε μέρα θα βάζεις λίγο στο φαγητό. Έτσι θα πεθάνει σιγά-σιγά. "
O γιος ακολούθησε κατά γράμμα ότι του είπε ο πατέρας του.
Της μιλούσε ευγενικά, την φρόντιζε περισσότερο, ήταν λιγότερο εγωιστής και της έδειχνε μεγαλύτερη σημασία.
Έδινε κι έπαιρνε πολλαπλάσια Αγάπη, από πριν.
Έτσι η σχέση του με την γυναίκα του ήταν όπως όταν την πρωτογνώρισε. Τότε που ως νέοι αγαπήθηκαν κι αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές τους.
Μετά από αρκετές μέρες, ο γιος επιστρέφει στον πατέρα του και λέει: " Δεν θέλω να πεθάνει πια η γυναίκα μου. Συνειδητοποίησα ότι την αγαπώ.
Και τώρα; Πώς μπορώ να σταματήσω αυτό που την δηλητηριάζει όλες αυτές τις μέρες ; "
Του απαντάει ο πατέρας:
" Μην ανησυχείς. Αυτό που σου έδωσα ήταν σκόνη ρυζιού. Δεν θα πεθάνει.., γιατί το δηλητήριο ήταν μέσα σου!"
* Ο καλύτερος τρόπος για να ήμαστε γαλήνιοι είναι ν αντιμετωπίζουμε τους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται.
Ψαρεμένο από Facebook: Μου αρέσει η ζωή
Σταμάτα να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους.
Σταμάτα να εύχεσαι να ήσουν κάποιος άλλος.
Σταματά να έχεις ηττοπάθεια και μιζέρια.
Πάψε να ζηλεύεις, να κατακρίνεις, να μειώνεις τους άλλους για να νιώθεις καλύτερα.
Αποδέξου το ποιος είσαι, το πρόσωπό σου, τα καλά σου τα κακά σου, τα πάθη τις αρετές σου, την ζωή σου…
Αγάπησε τον εαυτό σου όχι φίλαυτα, αλλά γιατί είσαι κι εσύ εικόνα Θεού.
Ναι, μπορεί να μην είσαι τέλειος, αλλά είσαι εσύ. Η αποδοχή του εαυτού μας δεν σημαίνει ότι μοιρολατρικά παραμένουμε σε στασιμότητα, αλλά αναγνωρίζω ποιος είμαι και πλέον προσπαθώ για το καλύτερο. Δεν ζω στην άρνηση. Χρειάζεται η αναγνώριση της κατάστασής μου, ώστε έπειτα να πάω παρακάτω.
Ναι, έχεις κάνει μερικές λάθος επιλογές, όμως μη μείνεις στα λάθη, μη μείνεις στα προβλήματα που προέκυψαν, αλλά εστίασε στην λύση, στην θεραπεία, στην εξέλιξή σου.
Η ευτυχία είναι επιλογή και απόφαση· και θεμέλιο έχει την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία, όχι με αλαζονεία και αδιαλλαξία, όχι με εγωιστικές υστερίες «αυτός είμαι σε όποιον αρέσω», αλλά με ταπεινό φρόνημα και διάθεση να γίνεις καλύτερος από ότι ήσουν χθες.
«Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν», είπε ο Χριστός. Για να αγαπήσουμε λοιπόν τον άλλον χρειάζεται πρωτίστως να αγαπήσουμε τον εαυτό μας· η αγάπη προς τον άλλον προϋποθέτει την αγάπη προς τον εαυτό μας.
Μην το ξεχνάμε αυτό.
Γι’ αυτό και ο άνθρωπος που τα βρήκε με τον εαυτό του, αγάπησε τον εαυτό του, εύκολα δημιουργεί σχέσεις ισορροπημένες και με τους άλλους· ενώ ο άνθρωπος ο οποίος δεν έχει αποδεχτεί τον εαυτό του, δεν ξέρει ποιος είναι, δεν μπορεί να έχει και ισορροπημένες σχέσεις στη ζωή του…
Χρειάζεται να ισορροπήσουμε εσωτερικά ώστε να ισορροπήσουμε και εξωτερικά, στην συμπεριφορά μας, στις σχέσεις μας.
Αρχιμανδρ. Παύλος Παπαδόπουλος
«Μικρασία : καρδιά του Ελληνισμού, σταυροδρόμι του κόσμου»,
Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά σάς καλούμε να παρακολουθήσετε την διαδικτυακή εκδήλωση, με τίτλο «Μικρασία : καρδιά του Ελληνισμού, σταυροδρόμι του κόσμου», που διοργανώνει το Ίδρυμα Νεότητας και Οικογένειας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη μικρασιατική καταστροφή. Μια αναφορά στη μνήμη, τον προβληματισμό, την αφύπνιση.
Εισηγήσεις θα πραγματοποιήσουν:
- Η κα Αρχοντία Β. Παπαδοπούλου, Ιστορικός, Φιλόλογος, Πρόεδρος της Ενώσεως Μαγνησίας Μικράς Ασίας, με θέμα «Από τον Φρίξο και την Έλλη στον 20 αιώνα μ.Χ.»
- Ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός επιστήμων - συνεργάτης της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με θέμα «Η Γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού και η θυσία των ορθοδόξων κληρικών» και
- Ο κ. Νικόλαος Βικέτος, Εκπαιδευτικός, με θέμα «Η συμβολή των μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα του 20ου αιώνα».
Η διαδικτυακή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή (της Σαμαρείτιδος) 22 Μαΐου, στις 8.00 μ.μ. (εορτή του μητροπολιτικού Ναού της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης).
Η απ΄ευθείας παρακολούθησή της θα είναι δυνατή αφ΄ενός μεν στο κανάλι του Ιδρύματος Νεότητος και Οικογένειας
(σύνδεσμος : https://www.youtube.com/channel/UCKf7gh1hD9zsghaJjdO1Fxg )
και αφ΄ετέρου μέσω της πλατφόρμας zoom
(σύνδεσμος : https://us06web.zoom.us/j/82773684908?pwd=UnhLb2psM2tMbGV6RmROcnpMbWU3dz09).