«Ποιοί θέλουν να ξαρματώσουν τον Ελληνικό λαό;»

Δανείζομαι το ερώτημα από το μακαριστό προκάτοχο μας, Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κυρό Ειρηναίο, ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή (20-5-2000), στον τότε τηλεοπτικό Σταθμό «Κύδων TV» (η παράθεση του Σταθμού δια λόγους δεοντολογικούς), διερωτήθηκε ο μεγάλος και φωτισμένος αυτός Ιεράρχης: «ποιοί θέλουν να ξαρματώσουν τον Ελληνικό λαό»; Αιτία; Η αναταραχή της εποχής εκείνης περί του εάν πρέπει ή όχι να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες!

23 χρόνια μετά διερωτώμαι: Λόγος προφητικός; λόγος αποκαλυπτικός; λόγος προδρομικός; ο λόγος του αοιδίμου προκατόχου μας κυρού Ειρηναίου; Διερωτώμαι, επίσης: εάν θα ζούσε σήμερα ο μεγάλος αυτός Ιεράρχης τι θα έλεγε άραγε;

Πως θα στεκόταν μπροστά σε όλα αυτά που τεκταίνονται στις μέρες μας και τους καιρούς μας; Ποιά θα ήταν η στάση του; η θέση του; η άποψη του; ποια η αντίδραση του;

Σήμερα, όπου την όποια διαφορετικότητα τους κάποιοι (αναμφισβήτητο το δικαίωμα τους αυτό), την προβάλλουν ως «ανάσα ελευθερίας» και ως «νέα κανονικότητα»; Τι σημαίνει αυτό;

Πως ο τρόπος που έζησαν, μεγάλωσαν, γαλουχήθηκαν και τράφηκαν γενεές-γενεών, όσοι δηλ. ανέστησαν αυτό το Έθνος από την τέφρα του, στην ιστορική του πορεία, δεν έζησαν σε «κανονικότητα»; δεν ήταν ελεύθεροι;

Σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα που τείνει να γίνει χώρα ηλικιωμένων, που ο πληθυσμός της μειώνεται δραματικά, τι προτείνουν για λύση οι εισηγητές της «νέας κανονικότητας»;

Σήμερα, που προβάλλεται ως δέλεαρ προτίμησης «η κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στο στρατό», την στιγμή που η Χώρα γειτνιάζει με γείτονες που, ευκαίρως-ακαίρως, εκφράζουν και ανερυθρίαστα δηλώνουν τις προκλητικές και αναθεωρητικές τους τάσεις και διαθέσεις; Στα.. ζάρια η στο… παζάρι θα παιχτεί η τύχη της Ελλάδας; ή μήπως να… συμβιβαστεί;

Τι σημαίνει να μας θυμηθεί ο Θεός…

Πολλές φορές στη λατρεία της Εκκλησίας μας ακούμε την ευχετική αυτή εκφώνηση από το λειτουργό ιερέα. Εύχεται σε όλους και στον καθένα να έχουν θέση στη μνήμη του Θεού: «Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο Θεός…».

Οπωσδήποτε η ευχή αυτή της Εκκλησίας μας είναι η πιο συγκινητική, άλλα και η πιο τιμητική για όλους μας. Διότι, εάν καταφέρει κανείς να είναι «πάντοτε» στην αδιάλειπτη μνήμη του Θεού, τι άλλο μεγαλύτερο θέλει;Τι είναι όμως μνήμη;

Μνήμη, κατά τη ψυχολογία και τη φιλοσοφία, είναι η ικανότητα να ανασταίνει κανείς το παρελθόν και να διατηρεί μέσα του τη γνώση γιαυτό.

Χάρις στη μνήμη και την ανάμνηση ξανάρχονται στο προσκήνιο της συνειδήσεως μας, είτε πρόσωπα, είτε γεγονότα και καταστάσεις και είναι σαν να τα ξαναζούμε. Έτσι, η μνήμη γίνεται μια ζωοποιός δύναμη, που μας βοηθεί να υπερνικούμε το βίωμα της αποσυνθέσεως και του θανάτου.

Η μνήμη του ανθρώπου, κατά την πατερική διδασκαλία, προ της πτώσεως ήταν απλή και ενιαία… Με την πτώση η μνήμη έγινε από απλή σύνθετη και από ενιαία πολυσχιδής. Τη μεταπτωτική άρρωστη αυτή μνήμη την θεραπεύει η έμμονη μνήμη του Θεού που παγιώνεται με την προσευχή (Αγ. Γρηγόριος Σιναΐτης).

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας επιμένουν πολύ στην αναγκαιότητα της μνήμης του Θεού από τον άνθρωπο και στην πολλαπλή της ωφέλεια στη ψυχή του.Ο Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος θα συστήσει: «Μνημονευτέον Θεού μάλλον ή αναπνευστέον».

Ο Αρχιεπίσκοπός μας προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς…

ΜΗΝΥΜΑ

Τοῦ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄

Πρός τούς μαθητές καί μαθήτριες τῶνΔημοτικῶν Σχολείων

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους 2023-2024

Ἀγαπημένα μου παιδιά,

Τούτη τήν ὥρα τά συναισθήματά σας εἶναι φυσιολογικά ἀνάμεικτα. Ἀφήνετε πίσω τήν περίοδο τῶν διακοπῶν, τῆς ξεκούρασης καί τῆς ξεγνοιασιᾶς καί ἀναλαμβάνετε ἕνα πεδίο δράσης πού ἀπαιτεῖ συγκέντρωση, προσοχή καί προετοιμασία. Αὐτή ὅμως εἶναι ἡ φυσική πορεία ὅλης τῆς ζωῆς μας. Ἀπό σήμερα καί πάλι θά ξανοιχτεῖτε στόν θαυμαστό καί λαμπρό κόσμο τῶν γνώσεων καί τῶν ἐμπειριῶν πού θά ἀποκτήσετε στή διάρκεια καί αὐτῆς τῆς σχολικῆς χρονιᾶς.

Τό σχολεῖο δέν εἶναι μόνο ἕνας χῶρος στόν ὁποῖο παρέχεται ὀργανωμένη ἐκπαίδευση. Εἶναι μιά μεγάλη κοινωνική ὁμάδα, τήν ὁποία ἀποτελοῦν κυρίως τα πρόσωπα τῶν συμμαθητῶν σας καί τῶν δασκάλων σας. Μέσα ἀπό τήν ἐπαφή σας μέ αὐτούς θά σᾶς δοθοῦν εὐκαιρίες νά ἀποκτήσετε κοινωνικές δεξιότητες, νά ἐνισχύσετε τήν αὐτοπεποίθησή σας, νά δημιουργήσετε νέες σχέσεις πού θά σημαδέψουν τή ζωή σας.

Ἀνακαλύψτε νέους φίλους, προβάλετε τό γνήσιο ἐνδιαφέρον σας γιά αὐτούς, ἐπενδῦστε στίς ἐποικοδομητικές συναναστροφές μέ τούς συνομηλίκους σας. Νά εἶστε ἀνεκτικοί στή διαφορετικότητα καί νά μήν ἀπορρίψετε κανέναν. Ἡ ἄσκηση βίας καί ἡ περιφρόνηση ἔναντι των συμμαθητῶν σας δυναμιτίζει τό ὑγιές σχολικό περιβάλλον καί ὑποβιβάζει τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι πλασμένος κατ΄εἰκόνα καί ὁμοίωση Θεοῦ. Διότι βέβαια, πέρα ἀπό τίς γνώσεις καί τά ἄλλα ἐφόδια πού θά σᾶς βοηθήσουν νά πετύχετε στή σταδιοδρομία σας, σταθερός στόχος σας θά πρέπει νά εἶναι νά πλησιάσετε τόν Χριστό γιά νά πετύχετε ὅ,τι βαθιά ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σας: τή χαρά, τή γαλήνη καί τήν ἀξιοπρέπεια της ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Ἡ πορεία γιά τήν ἐπιτυχία αὐτοῦ τοῦ στόχου, συντελεῖται μέ τόν φωτισμό τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπό τόν καθημερινό μας πνευματικό ἀγῶνα.

Μέ τόν Ἁγιασμό πού τελεῖται σήμερα σέ ὅλα τά Σχολεῖα τῆς χώρας μας, ζητοῦμε καί δεχόμαστε, δάσκαλοι καί μαθητές, τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγάπη καί ἡ φροντίδα γιά ὅλα τά παιδιά Του μᾶς βοηθοῦν νά μαθαίνουμε, νά προοδεύουμε, νά ἀγαπᾶμε τούς ἀνθρώπους καί τή φύσῃ γύρω μας, νά ζοῦμε μιά ὄμορφη ζωή.

Καλή ἀρχή, παιδιά μου!

Εὔχομαι ἐπίσης δύναμη καί ἐπιτυχία στούς ἐκπαιδευτικούς μας καί στούς γονεῖς σας.

Καλή καί εὐλογημένη σχολική χρονιά!

Μέ ἄπειρες εὐχές καί πολλή ἀγάπη,

O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄

Η Αρχή της Ινδίκτου (1 Σεπτεμβρίου) και αρχή μετανοίας.

*Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την Αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους.

Είναι η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, που ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 31 Αυγούστου.

Καλή, ευλογημένη και καρποφόρα νέα Εκκλησιαστική χρονιά!

Η αρχή της Ινδίκτου πρέπει να συμβαδίζει με το τέλος της αυτοκριτικής μας και την αρχή της μετανοίας μας…!

Είμαστε σίγουροι ότι οι περισσότεροι, εντός και εκτός Εκκλησίας, αγνοούν ότι η 1η Σεπτεμβρίου είναι η αρχή του εκκλησιαστικού έτους γα την Εκκλησία μας. Λίγοι γνωρίζουν πραγματικά ότι «Πρωτοχρονιά» για την Εκκλησία μας, είναι η 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους, όπου λέγεται «Αρχή της Ινδίκτου». Ο Σ. Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιο του, γράφει τα έξης σχετικά και κατατοπιστικά για την Ίνδικτο: «Λέξις λατινική (indictio) ορισμόν σημαίνουσα καθ’ όν κατά δεκαπενταετή περίοδο πληρώνονταν εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι.

Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, την αρχήν της ίνδικτιώνος είσήγαγεν ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), όταν διέταξε την γενική των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφή και την είσπραξη των φόρων, κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγινε επισήμως η χρήση της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε ή εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους. «Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι’ ανθρώπους νέε».