Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Ένα κομμάτι της οικογενείας που συγκινούσε ιδιαίτερα τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο ήταν τα παιδιά και οι νέοι. Για την καλή η κακή πνευματική στάθμη της νεολαίας έχουν ευθύνη οι μεγαλύτεροι.

Μέσα στο περιβάλλον των μεγαλυτέρων ζουν, αναπτύσσονται και διαμορφώνονται οι νέοι.

Ο Χρυσόστομος έχει ανυπέρβλητες περιγραφές και αναλύσεις της καταστάσεως της νεολαίας της εποχής του. Αναφέρει: «Η νεότητα είναι μια δύσκολη ηλικία, που είναι ασταθής, που εξαπατάται εύκολα, επιρρεπής στην πτώση και που απαιτεί πολύ δυνατά χαλινάρια». «Η νεότητα είναι άγριο πράγμα… μοιάζει με άλογο αδάμαστο και θηρίο ατίθασο». Είναι φωτιά που μεταδίδεται εύκολα και καίει τα πάντα. Μοιάζει με πέλαγος τρικυμιώδες, λόγω της απερισκεψίας και της φυσικής αστάθειας, που την διακρίνει.

Υπάρχουν άνθρωποι, που κάνουν ασχήμιες χειρότερες από εκείνες των άγριων γαϊδουριών, ζώντας σαν μέσα στην έρημο και κλωτσώντας. Σ’ αυτή την κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των νέων. Γι’ αυτό και φώναζε ο άγιος: Πρώτη φροντίδα μας η οικογένεια, τα παιδιά. «Πάντα ημίν δεύτερα έστω της προνοίας των παίδων».

Κατά τον Χρυσόστομο γονέας δεν είναι αυτός που έφερε παιδιά στον κόσμο, αλλά εκείνος που κουράστηκε να τα αναθρέψει. Όχι το «τεκνοποιείν» αλλά το «τεκνοτροφείν» κάνει τον γονέα. «Γιατί δεν κάνει έναν άνθρωπο πατέρα το γεγονός και μόνο ότι συνετέλεσε να γεννηθεί παιδί, αλλά το να το διαπαιδαγωγήσει σωστά».

Κάτω από τη σημαία του Σταυρού

Ο Σταυρός του Χριστού είναι η σημαία των Χριστιανών. Μέσα όμως στο χριστιανικό πλήρωμα υπάρχουν και μερικοί Χριστιανοί, που υποστέλλουν τη σημαία του Σταυρού. Καλεσμένοι να είναι αξιωματικοί και στρατιώτες του Χριστού, αρνούνται να αγωνιστούν κάτω από τη σημαία Του...

«Ἀδελφοί, ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται· οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾽Ισραὴλ τοῦ Θεοῦ. Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ᾽Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν».

«Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Ο Σταυρός του Χριστού είναι η σημαία των Χριστιανών. Μέσα όμως στο χριστιανικό πλήρωμα υπάρχουν και μερικοί Χριστιανοί, που υποστέλλουν τη σημαία του Σταυρού. Καλεσμένοι να είναι αξιωματικοί και στρατιώτες του Χριστού, αρνούνται να αγωνιστούν κάτω από τη σημαία Του.

Ο Σταύρος πήρε αξία από τον Εσταυρωμένο.

Επειδή έχουμε κάποιον σταυρό στην ζωή μας, δεν σημαίνει ότι ωφελούμαστε πνευματικά.

Η ωφέλεια εξαρτάται από την στάση μας, την συμπεριφορά μας, το φρόνημά μας.

Και πώς θα πρέπει να είναι αυτά;

Μας τα δείχνει ο Χριστός.

Αυτός μας δείχνει το τρόπο αντιμετώπισης του σταυρού μας. Με ταπείνωση, με ανεξικακία, με πραότητα, με απλότητα, με συγχωρετικότητα, με υπομονή, με καρτερία, με άδολη αγάπη, με αυταπάρνηση…

Επειδή λοιπόν υποφέρουμε δεν σημαίνει και ότι ωφελούμαστε. Ωφελείτε πνευματικά εκείνος που βλέπει τον σταυρό ως ευκαιρία να βγει από το «εγώ» του, ως μέσο ταπείνωσης και καλλιέργειας των αρετών.

Εκείνος που τον βλέπει ως κατάρα, με πνεύμα εγωισμού, δεν ωφελείται. Και υποφέρει και δεν προάγεται πνευματικά. Αντιθέτως ο σταυρός του γίνεται άλλη μια αποτυχία του να καταλάβει το βαθύ νόημα της ζωής, το οποίο δεν είναι να είμαστε καλά, αλλά να γίνουμε καλοί.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης προσευχόταν κατα την διάρκεια του μεγάλου σταυρού που είχε με την υγειά του λέγοντας: «Κύριε μην με κάνεις καλά, κάνε με καλό».

Αυτό όμως ακούγεται παράλογο στα αυτιά του κόσμου, διότι ζούμε έχοντας θεοποιήσει τα «καλά» του κόσμου τούτου και έχουμε βάλει στην άκρη το ζήτημα της σωτηρίας μας.

Αυτό είναι το βαθύ νόημα όταν προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό, όταν κάνουμε τον σταυρό μας: Ναι Κύριε, είμαστε πρόθυμοι να σηκώσουμε τον σταυρό μας όπως εσύ.

Ο Αγιασμός της πρώτης ημέρας στο σχολείο.

Ξέρεις παιδί μου γιατί τελείται Αγιασμός την πρώτη μέρα του σχολείου σου;

Επειδή κάθε αρχή που κάνουμε, καλό είναι να ξεκινάει με την ευλογία του Θεού. Το σχολείο σου καλεί τον ιερέα της πλησιέστερης ενορίας, έτσι ώστε με τις ευχές που θα διαβάσει, να αγιαστεί το νερό. Γνωρίζεις ότι το νερό αυτό με τη δύναμη του Θεού δε θα χαλάσει ποτέ; Να και μια ακόμη απόδειξη της ύπαρξης Του.

Όταν λοιπόν ραντίσει ο ιερέας με το βασιλικό και το Σταυρό τους καλούς μας εκπαιδευτικούς, εσάς τα παιδιά και μέρος από το σχολείο σας, τότε η χάρη του Θεού μας αγιάζει και μας προστατεύει. Το πώς λειτουργεί αυτή η αγιαστική δύναμη, παραμένει μυστήριο.

Στον καθένα δρα διαφορετικά, επειδή έτσι κρίνει ο Θεός για το συμφέρον μας. Βέβαια ο ιερέας ζητά από τον Θεό συγκεκριμένα πράγματα, όπως το να φωτίζει και να προστατεύει τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά.

Αυτή η μέρα όμως μπορεί να αποκτήσει μια άλλη δυναμική αν εμείς την αξιοποιήσουμε κατάλληλα.

Τα Μηνύματα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ για το νέο σχολικό έτος 2021 - 2022

ΜΗΝΥΜΑ

Τοῦ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄

Πρός τούς μαθητές καί μαθήτριες τῶνΔημοτικῶν Σχολείων

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους 2021-2022

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021

Ἀγαπημένα μου παιδιά,

Ὁ Χριστός μᾶς ἔδειξε μέ τό παράδειγμα τῆς ἀγάπης Του, τόν τρόπο νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Στό σχολεῖο συναντιόμαστε διαφορετικοί ἀνθρωποι μεταξύ μας, πού μπορεῖ νά μήν εἴμαστε ὅλοι φίλοι καί νά δυσκολευόμαστε νά ἀγαπᾶμε τούς ἄλλους. Νά θυμᾶστε ὅμως, παιδιά μου, ὅτι ὁ καθένας μας εἶναι μοναδικός καί ξεχωριστός. Ἔχετε σκεφτεῖ ὅτι δέν ὑπάρχει κανένας ἄλλος στόν κόσμο πού νά εἶναι ἴδιος μέ ἐσᾶς; Ὅλοι μας ἔχουμε κάποια χαρίσματα, κάποια ταλέντα, τά δῶρα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός καί τά φέραμε μαζί μας μέ τή γέννησή μας. Ἄλλος ἔχει καλή μνήμη, ἄλλος εἶναι καλός στή συνεργασία, ἄλλος τά καταφέρνει στά μαθηματικά, στή γλώσσα, ἄλλος ἔχει καλλιτεχνική φύση, ἄλλος λέει ὡραῖα ἀστεῖα, ἄλλος τά πάει καλά στά ἀθλήματα.

Σᾶς εὔχομαι νά ἀνακαλύπτετε τά χαρίσματά σας, ὅ,τι καλό ἔχετε ὁ καθένας, καί νά τά καλλιεργεῖτε. Νά βλέπετε καί τά χαρίσματα τῶν ἄλλων χωρίς νά τά ζηλεύετε. Νά μήν λέτε ὅτι μόνο οἱ ἄλλοι ἔχουν ἤ ὅτι μόνο ἐσεῖς ἔχετε. Ἔτσι θά μπορεῖτε νά ζεῖτε μέ ἀγάπη καί ἁρμονία μεταξύ σας καί τό φως τοῦ Χριστοῦ θά φέρνει τήν χαρά μέσα σας.

Καλή κι εὐλογημένη σχολική χρονιά!

O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ