Loading...

Τό τελευταῖο διάστημα οἱ ἄνθρωποι σέ ὅλον τόν πλανήτη ἔχουν πανικοβληθεῖ ἀπό ἕναν ἰό, τόν λεγόμενο κορονοϊό.

  Παγκοσμίως λαμβάνονται μέτρα προστασίας γιά νά ἀπομονωθεῖ ὁ ἰός καί νά μήν μολυνθεῖ ὁ πληθυσμός τῆς γῆς καί πολύ καλά γίνονται αὐτές οἱ κινήσεις. Μειώθηκαν οἱ μετακινήσεις, ἔκλεισαν ἐπιχειρήσεις, ἔκλεισαν τά σχολεῖα, περιορίστηκαν οἱ συναλλαγές μέ τό Δημόσιο, οἱ ἄνθρωποι κυκλοφοροῦσαν σέ ἐξωτερικούς καί ἐσωτερικούς χώρους φορώντας μάσκα προστατευτική, φορώντας γάντια καί οἱ περισσότερες διαφημίσεις τόνιζαν πυκνά συχνά τήν ἀπολύμανση τῶν χεριῶν μέ εἰδικά ἀντισηπτικά.

Ἐκεῖνο ὅμως πού δέν μπόρεσα νά καταλάβω ἦταν τά μέτρα πού πῆρε ἡ κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος γιά τήν Ἐκκλησία. Ἐξάντλησε ὅλη τήν αὐστηρότητα τοῦ νόμου καί ὄχι μόνο· ἦταν τέτοιο τό κυνηγητό πρός τήν Ἐκκλησία, πού καί δίχως νά θέλει κάποιος, προβληματίζεται· πρός τί τόσο μῖσος, τέτοιος διωγμός. Φάνηκε περίτρανα ὅτι αὐτός πού ἐνοχλεῖ εἶναι ὁ Χριστός.

Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ὅτι γίνονται ἐπειδή τά ἐπιτρέπει ὁ Θεός. Τίποτε δέν γίνεται χωρίς τό θέλημά Του, ὅλα εἶναι στήν πρόνοιά Του. Μέσα ἀπό αὐτήν τήν δοκιμασία σίγουρα κάτι καλό θά προκύψει. Μᾶς δοκιμάζει ὁ Θεός, ὅσον ἀφορᾶ τήν πίστη μας κατά πόσο στ’ ἀλήθεια πιστεύουμε ὅτι κοινωνοῦμε τό Σῶμα  καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.  Εἶναι ἀδιανόητο Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἀμφιβάλουμε ἔστω καί γιά μιά στιγμή ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία δέν εἶναι αὐτό τό Σῶμα καί αὐτό τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅποιος δέν πιστεύει ὅτι κοινωνάει Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καλύτερα νά μήν κοινωνάει. Δέν ἔχει νόημα  νά ἐκκλησιαζόμαστε καί ἀπό συνήθεια, ἤ ἐπειδή ἔτσι τά βρήκαμε στήν παράδοση, νά πλησιάζουμε τό Ἅγιο Ποτήριο. Ἀκούγονται βλάσφημες θέσεις ἀπό ἀνθρώπους τῆς κυβέρνησης, οἱ ὁποῖοι δέν κρύβονται ὅτι εἶναι ὄχι ἁπλῶς ἄθεοι, ἀλλά εἶναι καί πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του, ὅτι ὅσοι θά προσέλθουν στήν Θεία Κοινωνία θά κολλήσουν τόν κορονοϊό.  Περισσότερο θλιβερό ὅμως εἶναι ὅτι αὐτές οἱ θέσεις ἀκούγονται καί ἀπό χείλη ἐπισκόπων καί πρεσβυτέρων. Καί δέν σταματοῦν στήν θεωρία αὐτή, ἀλλά προχωροῦν καί στήν πράξη, φοροῦν μάσκες τήν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας, μεταλαμβάνουν τούς πιστούς μέ κουταλάκια μιᾶς χρήσεως, ἤ τό χειρότερο βυθίζουν τήν Ἁγία λαβίδα σέ οἰνόπνευμα γιά μερικά δευτερόλεπτα γιά νά ἀπολυμανθεῖ. Εἶναι δυνατόν ἡ πηγή τῆς ζωῆς, ὁ ζωοδότης, νά σοῦ πάρει τήν ζωή; Εἶναι δυνατόν νά πιστεύουμε ὅτι τό Πανάγιο Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου νά εἶναι φορέας μικροβίων; Μή γένοιτο.  Ἄλλωστε οἱ ἰοί εἶναι καί αὐτοί ὑποτακτικοί τοῦ Θεοῦ καί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἐκεῖ πηγαίνουν. Δέν εἶναι λίγα τά περιστατικά στήν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία  πού μαρτυροῦν ὅτι συνάνθρωποί μας γεύτηκαν τήν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας Σῶμα καί Αἷμα. Ἔχω νά καταθέσω καί μιά προσωπική μαρτυρία πού μοῦ τήν διηγήθηκε μιά φίλη μου καί πνευματική ἀδελφή. Σέ μοναστήρι τῆς περιοχῆς τῆς Βέροιας πρίν ἀπό λίγα χρόνια, στίς μέρες μας δηλαδή, ἡ κόρη της μόλις κοινώνησε, αἰσθάνθηκε ὅτι εἶχε στό στόμα της τήν Σάρκα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας, καί ἀπό τήν ἄκρη τοῦ στόματός της ἔτρεξε λίγο Τίμιο Αἷμα. Τό κοριτσάκι τά ἔχασε καί τρόμαξε καί ἔκλεισε τό στόμα της μέ τά χέρια της. Ἡ μητέρα της, ἡ φίλη μου, καί ὁ μοναχός  πού ἦταν στό μοναστήρι τήν προέτρεψαν νά καταπιεῖ τήν Θεία Κοινωνία καί νά γλύψει τό αἷμα πού εἶχε τρέξει ἀπό τό στόμα της. Ὁ δέ μοναχός σταυροκοπιόταν συνέχεια καί ἔλεγε πώς ἐγώ ὁ ἀνάξιος ἀξιώθηκα νά δῶ μέ τά σαρκικά μάτια μου τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας. Τό δέ Αἷμα πού εἶχε τρέξει ἀπό τό στόμα, πρίν προλάβει νά κάνει κάτι τό μικρό κορίτσι, μέ θαυμαστό τρόπο ἐξαφανίστηκε.

Γιά κάποιο λόγο ἐπιτρέπει ὁ Θεός αὐτήν τήν δοκιμασία. Εἴτε γιά νά συνέλθουμε καί νά ἔρθουμε «εἰς ἑαυτόν» ὡς ὁ ἄσωτος υἱός, νά δοῦμε τά χάλια μας τά πνευματικά, νά σταματήσουμε νά ζοῦμε κοσμικά καί μέ τόν λογισμό ὅτι θά ζοῦμε αἰώνια στήν γῆ, νά πατήσουμε φρένο καί νά σταματήσουμε ἴσως στόν κατήφορο λίγο πρίν τήν καταστροφή, διότι δέν ἀπέχουμε πολύ ἀπό τήν σύγκρουση μέσα στό  τέρμα τῆς χαράδρας.

Ἐάν κάναμε  γιά τήν ψυχή μας τό ἕνα ἑκατοστό ἀπό αὐτά πού κάνουμε γιά τό φθαρτό μας σῶμα, ὅλοι θά ἤμασταν στόν Παράδεισο. Γιά τό σῶμα πού θά ζήσει 30,50,70 χρόνια φροντίζουμε νά ἔχει σπίτι πολύ καλό γιά  νά μείνει, ροῦχα πολυτελείας, αὐτοκίνητο τό καλύτερο, ἤ, καί ἄν δέν ἔχουμε χρήματα, χρεωνόμαστε γιά νά πάρουμε ἐξοχικό σπίτι γιά τίς διακοπές μας κ.α.  Τώρα ειδικά με τόν κορονοϊό μᾶς ἔχει καταλάβει πανικός, προσέχουμε νά μήν μολυνθοῦμε καί ἀρρωστήσει τό σῶμα μας· γιά τήν ψυχή μας ἆραγε κάνουμε κάτι ἀντίστοιχο νά μήν μολυνθεῖ; Φορᾶμε μάσκες, γάντια καί κρατᾶμε ἀποστάσεις, ἆραγε κάνουμε κάτι γιά νά μείνουμε μακριά ἀπό τήν ἁμαρτία; Παρακολουθοῦμε μέ εὐλάβεια στά ΜΜΕ  τίς «ἐντολές τῶν εἰδικῶν» γιά νά παραμείνουμε περισσότερο χρόνο ὑγιεῖς, ἀλλά τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου δέν τίς προσέχουμε πού αὐτές στήν κυριολεξία θά μᾶς ὁδηγήσουν στήν αἰωνιότητα καί στήν ἀφθαρσία.

Μᾶς διαφεύγει δυστυχῶς μιά λεπτομέρεια. Τό πόσο θά ζήσει ἕνας ἄνθρωπος τό ἀποφασίζει ὁ Θεός. Κανείς δέν μπορεῖ νά προσθέσει στήν ζωή του οὔτε μία ὥρα. Ὅλοι εἴμαστε στήν πρόνοιά Του. Ἄς ἐμπιστευθοῦμε τόν Θεό, ἄς ἀφεθοῦμε στά χέρια Του, ἄς μετανοήσουμε, ἄς ἐξομολογηθοῦμε μέ συντριβή καί μέ εἰλικρίνεια τίς ἁμαρτίες μας καί μέ τήν σύμφωνη γνώμη τοῦ πνευματικοῦ ἄς κοινωνοῦμε τό  Τίμιο Σῶμα καί τό Τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας καί δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτα. Καλά εἶναι κάποια μέτρα πού παίρνονται γιά νά προστατεύσουμε τό σῶμα, ἀλλά πρωτίστως νά φροντίσουμε γιά τήν ἀθάνατη ψυχή μας.

Γιάννης Κοτζάμπασης

© Copyright 2023 π. Αντώνιος Μπεζαΐτης, εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Στυλιανού Γκύζη Back To Top