Ἅγιε Ἱεράρχα, ὁμολογητά, διδάσκαλε τῆς ἀληθείας καί ἀνάργυρε ἰατρέ Λουκᾶ, σοι κλίνομεν τά γόνατα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος καί προσπίπτοντες τοῖς τιμίοις καί ἰαματικῆς λειψάνοις σου, σε παρακαλοῦμεν, ὡς τά τέκνα τούς πατέρας αὑτῶν. Εἰσάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, τίμιε πάτερ, καί προσάγαγε τήν δέησην ἡμῶν τῷ ἐλεήμονι καί φιλανθρώπῳ Θεῶ, ὡς ἑστώς ἐνώπιον αὑτοῦ μετά πάντων τῶν ἁγίων. Πιστεύομεν ὅτι ἀγαπᾷς ἡμᾶς διά τῆς αὑτῆς ἀγάπης ἤν ἠγάπησας τούς ἀδελφούς σου κατά τήν ἐν τῷ κόσμῳ βιοτήν σου.
Την τέχνην των ιατρών μετιών, των ασθενούντων τα αρρωστήματα, τη αρωγή της χάριτος, πλειστάκις εθεράπευσας . Μετά δε την σεπτήν σου κοίμησιν, τα σα χαριτόβρυτα λείψανα, ο των όλων Δεσπότης, πηγήν ιατρείας ανέδειξεν. Ποικίλας γαρ ίωνται ασθενείας και δύναμιν δωρούνται τοις ευλαβώς ταύτα ασπαζομένοις την θείαν πρεσβείαν σου.
Διό αἰτοῦμεν σε καί θερμῶς παρακαλοῦμεν σε, τόν τήν χάριν τῆς ἰατρείας κομισάμενον τόν ἀσθενοῦντα καί δεινῶς χειμαζόμενον ἀδελφόν ἡμῶν (όνομα….) ἐπίσκεψαι καί θεράπευσον ἐκ τῆς συνεχούσης αὑτόν ἀσθενείας.
Πάντιμε καί ἁγιώτατε πάτερ Λουκᾶ, ἐλπίς ἀρραγής τῶν ἀσθενούντων καί κεκμηκότων, μή ἐπιλαθοῦ δωρήσασθαι τῷ ἀδελφῷ ἡμῶν (όνομα….) τήν ίασην καί πᾶσιν ἡμῖν τά εὐφρόσυνα.
Ἶνα καί ἡμεῖς σύν σοι δοξάζωμεν τόν Πατέρα καί τόν Υἱόν καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, τήν μίαν θεότητα τε καί βασιλείαν, νῦν καί ἀεί καί εἵς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.