Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ξυνωρίς ἡ ἁγία τῶν Μαρτύρων ὑμνείσθω μοι, σύν τῷ εὐκλεεῖ Ἀλεξάνδρῳ, Ἀντωνίνα ἡ πάνσεμνος· ἀγάπη γάρ καί πίστει εὐσεβεῖ, ἐκλάμψαντες ἐν ἄθλοις ἱεροῖς, ἰαμάτων ἐφαπλοῦσι μαρμαρυγάς, τοῖς πόθῳ ἀνακράζουσι· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Τούς ἐν Χριστῷ, πνευματικούς ὁμαίμονας, καί ἐν ὁδοῖς, τῆς εὐσεβείας σύμφρονας, τόν θεόφρονα Ἀλέξανδρον, σύν Ἀντωνίνῃ μακαρίσωμεν· τούς ἄθλους γάρ ἐκείνων καί τά στίγματα, ὡς μύρον εὐωδίας προσεδέξατο, ὁ τούτους δοξάσας ὡς ηὐδόκησε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὦ Ἀλέξανδρε Ἀθλητά· χαίροις Ἀντωνίνα, νύμφη ἄμωμε τοῦ Χριστοῦ· γνώμῃ γάρ τελείᾳ, ἐχθροῦ τάς μεθοδείας, ἀθλητικῇ δυνάμει, κατηδαφίσατε.